|
سَر و سِر مجموعه دست نوشته های محمدجواد ایزدپناه
| ||
|
مُجاب درباره عشق های امروزی... سلام کسی که خیلی مهربون بود یه روز با من رفیق و همزبون بود یواش یواش داری ازم دور می شی یا اختیاریه یا مجبور می شی هرچی می گم رو تو اثر نداره کبوترِ دلِ تو پَر نداره یه وقتایی می گی دوسَم نداری بهتری و هیچ چیزی کم نداری شیشه ی قلب تو داره سنگ می شه جا واسه من یه کم داره تنگ می شه من یه قناریَم توی دست تو زندونی نگاه و پابستِ تو اگه منو رها کنی می میرم روح می شم و یهویی پر می گیرم فکر نکنی حرفای من تمومه می خوام بگم که درد من کدومه بین او و تو حالا خیلی فرقه تو آسمونت پُرِ رعد و برقه کجاست ((فلانی)) اون همه ناز تو دوسِت دارم های پر آوازِ تو چیه؟ چته؟ پس چرا ناامیدی؟ آخر خطه نکنه بریدی!! سکوت نکن! آخه یه چیزی بگو تو واسه من خیلی عزیزی بگو ببین! همین جوریه لَج می کنی به اون طرف مسیرو کج می کنی! فکرای تو همیشه ضدِ حاله بذارم از پیشم بری؟! ، محاله مگه تو رو ساده به دست آوردم گشتم و هر چیزی که هست آوردم! بسه دیگه نفوس بد هی نزن! به سینه ی من دست رَد هی نزن بخند یه کم تا دنیا روت بخنده دنیا به تارِ مویِ خنده بنده محمدجواد ایزدپناه م.ا-جواد [ چهارشنبه 92/3/29 ] [ 8:23 صبح ] [ محمدجواد ایزدپناه ]
[ نظرات () ]
خراسانِ آفتاب آن قدر نرم و گرم که دستانِ آفتاب! آن قدر مهربان که در او جانِ آفتاب! این طیفِ زرد رنگ که بر شانه ریخته گیسوی عاشقی است پریشانِ آفتاب لب های سرخ و خوشگلش همرنگ با شفق احساس او لطیف چو بارانِ آفتاب لبریزم از غزل، بکشانید از دلم خونابه ای شگفت ز اوزانِ آفتاب این روزها نگاه به هر چیز می کنم رخساره ای است آینه گردانِ آفتاب من عاشقم... و عشق جهان بینیِ من است، دلبسته ام به سختی ارکانِ آفتاب آواز من حزین و پر از سوز می شود وقتی غروب می شود الحانِ آفتاب کم کم به بیت هشتم این شعر می رسیم زائر بیا به سمتِ خراسانِ آفتاب محمدجواد ایزدپناه م.ا-جواد [ سه شنبه 92/2/17 ] [ 6:10 عصر ] [ محمدجواد ایزدپناه ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  توی کوچه تگرگ می آید/ بوی غمبار مرگ می آید/ می خورد تا خزان به این ابیات/ برگ،برگ، برگ می آید (محمدجواد ایزدپناه) | |
| [قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] | ||
